«جنگ منابع»؛ جبهه‌ای قدیمی از منازعات جهانی است که در پارادایم «جنگ اقتصادی» تعریف می‌شود. «جنگ منابع» یعنی جنگ بر سر تصرف آب، مواد معدنی، غذا و انرژی

بستر این جبهه «جنگ منابع» بر روی «جنگ شناختی» استوار است که دشمن با اجرای اقدامات نرم عقیدتی و فرهنگی زمینه را برای اهداف خود فراهم می‌کند. سپس با ورود کورپوریت‌هاء هولدینگ‌ها و شرکت‌های مادر آمریکایی به کشورهای هدف، عصاره‌ی سرزمینی و خدادادی آن‌ها را با ایجاد یک رؤیای دروغین به نام توسعه به تاراج می‌برد.

اتفاقی که برای برخی از کشورهای آمریکای لاتین، آسیای جنوب شرق و آفریقایی افتاده است. شرکت‌های آمریکایی شعبه‌های خود را در آن کشورها مستقر کردند و با استفاده از منابع سرزمینی آن ملت‌ها اقدام به ساخت و تولید کالاهای نظام سرمایه‌گرایی نمودند. نتیجه آن شد که بعد از ۳۰ سال ظاهر زندگی برخی از این کشورها شاید فریبنده و مرفهانه نشان دهد، اما واقعیت این است که مفهوم «امنیت اقتصادی» در آن کشورها محلی از اعراب ندارد و حداقل استقلال و خودکفایی اقتصادی برای آن‌ها تعریف نشده است.