از برزیل تا ونزوئلا؛ بحران سراسر قاره‌ی جنوبی را فراگرفته است!
«فروپاشی اقتصادی» فاجعه‌بارترین اتفاقی است که می‌تواند با آغاز جنگ ارزی علیه یک کشور رخ دهد؛ همچنان که مطلوب کشور دشمن هم از «جنگ ارزی» همین است.
کشورهای آمریکای جنوبی و حوزه‌ی دریای کارائیب در سال‌های گذشته نیز جنگ ارزی شدیدی را تجربه کرده بودند. در سال جاری میلادی نیز این تجربه دوباره تکرار شده است و کشورهایی چون برزیل و ونزوئلا که هرکدام به نحوی از صادرکنندگان جهانی محسوب می‌شوند، با کاهش شدید ارزش پول ملی‌شان مواجه شده‌اند و منجر به از بین رفتن توازن ارزش پول ملی این کشورها با دلار آمریکا شد. و البته کاهش یک‌باره و طولانی‌مدت قیمت نفت نیز برای کشوری چون ونزوئلا در بی‌ارزش کردن پول ملی‌اش بی‌تأثیر نبوده است.
هفتمین اقتصاد جهان دارد از درون متلاشی می‌شود! در طول سال ۲۰۱۵ اقتصاد برزیل ۳.۸ درصد آب رفته است. در سه ماه‌ی اخیر این عدد تشدید شده و بر اساس آمارِ سال به سال به ۵.۸۹ درصد رسیده است. نرخ بیکاری به سرعت در حال افزایش است، نرخ تورم به ۱۰ درصد رسیده است و در ۱۲ ماه گذشته پول برزیل ۲۴ درصد از ارزش خود را در مقابل دلار از دست داده است. در این مقطع از زمان برزیل در حال تجربه‌ی طولانی‌ترین دوره‌ی کسادی بعد از بحران بزرگ دهه‌ی ۱۹۳۰ است و اوضاع برای مردم عادی برزیل روز به روز بدتر می‌شود. استناد این آمارها در سی‌ان‌ان منتشر شده است.
در طول سال‌های رونقْ دولت‌ها و بنگاه‌های آمریکای جنوبی بدهکار شدند. خیلی از آن بدهی‌ها بر حسب دلار آمریکا بود و حالا که ارزش دلار آمریکا نسبت به پول کشورهای آمریکای جنوبی به طرز خیلی زیادی تقویت شده است، باید حجم بیش‌تری از ارزهای محلی برای پرداخت اصل و فرع این وام‌ها پرداخت شود.
چرا اوضاع این‌طور شده است؟! دو عامل وجود دارد که به اقتصادهای آمریکای جنوبی آسیب زده است. یکم، در طول سال‌های رونقْ دولت‌ها و بنگاه‌های آمریکای جنوبی بدهکار شدند. خیلی از آن بدهی‌ها بر حسب دلار آمریکا بود و حالا که ارزش دلار آمریکا نسبت به پول کشورهای آمریکای جنوبی به طرز خیلی زیادی تقویت شده است، باید حجم بیش‌تری از ارزهای محلی برای پرداخت اصل و فرع این وام‌ها پرداخت شود.
دوم، افت شدید قیمت نفت و دیگر مواد خام است که برای اقتصادهای آمریکای جنوبی ظالمانه بوده است. آن‌ها به‌شدت به صادرات مواد خام وابسته‌اند و درست در زمانی که مشکلات بدهی آن‌ها بروز کرده، حالا پول کم‌تری از فروش نفت و مواد خام صنعتی به آمریکای شمالی، آسیا و اروپا به دست می‌آورند.
مشکلات اقتصاد برزیل به سرعت دارد جدی‌تر می‌شود و نرخ رشد تولید ناخالص ملی برزیل به منفی ۵.۸۹ درصد رسیده است.
رشد اقتصادی برزیل مبتنی بر شاخص تولید ناخالص داخلی GDP در سال ۲۰۱۵ به منفی ۵.۸۹ درصد رسیده است.
البته برزیل تنها اقتصادی نیست که در آمریکای جنوبی به چنین وضع بدی دچار شده است. در واقع اوضاع در ونزوئلا بسیار بدتر است. در سال ۲۰۱۵ اقتصاد این کشور ۱۰ درصد آب رفت و نرخ رسمی تورم به رقم غیر قابل باور ۱۸۱ درصد رسید.
می‌توان زندگی در اقتصادی را تصور کرد که نرخ تورمش ۱۸۱ درصد است؟!!
همچنان که اوضاع قیمت‌ها به طرز غیر قابل کنترلی بدتر می‌شد، مردم تلاش کردند تا منابع اولیه را پیش‌پیش ذخیره کنند و نتیجه‌ی کار آن‌ها کم‌بود مواد غذایی بود که اوضاع را به شدت بحرانی کرده است:
«نصب تابلوی نان نداریم به سرعت روی سردر نانوایی‌های ونزوئلایی همه‌گیر شده است؛ چون ونزوئلا ۹۶ درصد از ارز[۱] خارجی مورد نیازش را برای واردات از محل صادرات نفت به دست می‌آورد، و با کاهش قیمت نفت، واردات این کشور از جمله واردات گندم آن، کاهش خواهد یافت.
دولت چپ‌گرای مادورو به‌شدت دست‌رسی به ارزهایی مثل دلار را محدود کرده و این مسئله واردات را از دارو تا دستمال دست‌شویی تحت تاثیر قرار داده است! از این‌رو، مسئله‌ی محدودیت استفاده از ارزهای دیگر، واردات گندم را هم که ونزوئلا آن را در داخل کشت نمی‌کند دچار مشکل کرده است.[۲]»
این موضوع باعث شده تا نرخ تورم در ونزوئلا سر به فلک بکشد؛ ۱۸۱ درصد در سال ۲۰۱۵ که بالاترین رقم تورم در جهان است.
تصویری از طبیعت بکر آمریکای جنوبی در کشور ونزوئلا به نام Dragon Falls
این آبشار، نمادی از سقوط آزاد اقتصادهای این قاره است.
ممکن است در ایالات‌متحده افرادی باشند که اعتقادی به بحران اقتصادی در حال وقوع نداشته باشند. (مثل خیلی‌ها در ایران) اما در ونزوئلا و برزیل هیچ‌کس شکی نسبت به این موضوع ندارد.
متاسفانه آن‌چه که برای ونزئلا و برزیل اتفاق افتاده آرام آرام برای کل جهان هم دارد اتفاق می‌افتد. آن‌ها در ادامه‌ی جاده‌‌ی بحران قرار دارند. حباب‌های مالی و اقتصادی در همه‌ی جهان در حال متلاشی شدنند.
امواج ضد تورمی به لبه‌ی ساحل اقتصاد کشورها در کل جهان رسیده و حباب‌های مالی در همه‌جا مثل بمب برای انفجار تنظیم شده‌اند، این نکته‌ای است که ویکرام مان‌شارامی استاد دانشگاه ییل در مصاحبه با سی‌انی‌بی‌سی عنوان کرده است:
«من فکر می‌کنم با ترکیدن حباب سرمایه‌گذاری در چین، قیمت مواد خام پایین کشیده شد و موجبات شرایط تورم منفی در همه‌ی جهان را فراهم کرد و امواج این انفجار به ساحل همه‌ی کشور رسیده است. این نکته‌ای است که وی به عنوان یک نویسنده و فرد آکادمیک شناخته شده در اجلاس بازارهای مالی جهان در ابوظبی عنوان کرده است.»
البته، سرنخ‌هایی که مان‌شارامی در مورد آن‌ها صحبت کرده در همه جا دیده می‌شود. در هفته‌ی گذشته اعلام شد صنایع دولتی چین قصد دارند ۵ تا ۶ میلیون نفر از کارکنان خود را اخراج کنند. سفارش‌ها به کارخانه‌های آمریکا تا الان ۱۵ ماه پیاپی است که دارد کاهش می‌یابد. نرخ نکول[۳] در پرداخت بدهی شرکت‌ها در آمریکا به بالاتر از زمانی رسیده که بانک لمن برادرز ورشکست شد.
ممکن است بعضی از افراد به شاخص‌های بورس نگاه کنند که قدری در هفته‌های گذشته بهتر شده است. اما واقعیت این است که شاخص‌های واقعی اقتصاد در جای‌جای جهان، نشان می‌دهند که فعالیت‌های اقتصاد جهان به طرز چشم‌گیری کاهش یافته است. رکود جهانی همین الان آغاز شده و درد و رنجی که از آن در همه‌ی جهان حس می‌شود تنها درد آغازین یک بیماری سخت و جان‌کاه است.
Michael Snyder
۳ March 2016
۱۳ اسفند ۱۳۹۴
اصل این مطلب را می‌توانید از اینجا پی بگیرید.
[۱] Currency
[۲] این موضوع حکایت از اهمیت تولید کالاهای استراتژیک در داخل میکند؛ اقدامی که دولت یازدهم در ایران به آن اعتقاد ندارد؛ از بنزین گرفته تا محصولات کشاورزی. و این در بزن‌گاه‌ها اهرم فشار را به دست دشمن خواهد داد تا جیغ اقتصاد ایران را در آورد!
«کاری کنید که اقتصاد نیکاراگوئه جیغ بکشد» حالا جیغ اقتصاد ونزوئلا در آمده است! کتاب «نگهبان هفت اورنگ» نوشته «جان اسناک وول»، به این موضوع اظهار کرده است؛ این فرد یکی از ماموران آمریکاست که در بخشی از کتاب خود درباره انقلاب ساندنیست‌ها در نیکاراگوئه می‌نویسد:
«دستورالعمل سیا برای ما این بود که کاری کنید اقتصاد نیکاراگوئه جیغ بکشد».
[۳] «نکول بدهی یا اعتبار Credit Default» به معنی عدم توانایی شخص بدهکار در پرداخت اصل و سود بدهی‌هایش به شخص طلبکار است. برای همین این مفهوم از زمانی که رابطه‌ی وام‌دهنگی و وام‌گیرندگی به وجود آمده برقرار بوده است. از این‌رو، با شکل‌گیری انقلاب‌های اکونومی و ایجاد بازارهای مالی که به نهادینه شدن ربا در جوامع منجر شده، نکول بدهی یا عدم توانایی پرداخت بدهی توسط بدهکاران نیز افزایش یافته است.
